Wspólnota Rodziny Błogosławionego Edmunda Bojanowskiego w Bytomiu-Karbiu powstała przy Klasztorze Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny 20 lat temu. Naszym patronem jest błogosławiony Edmund Bojanowski, tak, jak i my, człowiek świecki.
Członkowie wspólnoty starają się wzorować na życiu swojego patrona i pragną stawać się jak Jezus dla drugich. Dzieje się to poprzez niesienie bezinteresownej pomocy w taki sposób, jak to jest możliwe dla każdego z nas.
Cele, jakie stawia przed sobą każda Rodzina bł. Edmunda Bojanowskiego, to stałe pogłębianie życia chrześcijańskiego przez zachowanie przykazań Bożych. Wszystko po to, aby wzrastać samemu i pomagać innym. Pomagamy szczególnie Zgromadzeniu Sióstr poprzez dobrowolny i czynny udział w ich apostolsko-charytatywnych dziełach, tam gdzie są one prowadzone.
Naszym przywilejem są coroczne rekolekcje w domach sióstr, nocne czuwanie na Jasnej Górze, spotkaniach opłatkowe i pielgrzymki. Ale nie brakuje nam też spotkań przy świątecznym stole i na ognisku. To takie dni wspólnoty, które spędzamy w radosnej atmosferze i wśród śpiewu.
ŚWIADECTWA
Pragniemy się podzielić naszą radością bycia we wspólnocie i tym, co daje nam Rodzina bł. Edmunda w naszym codziennym życiu:
- „Jest dla nas ogromną radością i szczęściem, że jesteśmy w tej wspólnocie, że swoją pracą możemy służyć naszym siostrom i wszystkim, którzy potrzebują pomocy. Spotkania, na które uczęszczamy, są dla nas odnową duchową, a modlitwa zanoszona wspólnie w Rodzinie daje dużo radości i wsparcia na codzień.”
- „Po śmierci mojej mamy byłam bardzo zagubiona, załamana, nie potrafiłam się odnaleźć w trudnej dla mnie sytuacji życiowej. Wówczas otrzymałam pomocną dłoń od naszych Sióstr Służebniczek. To one wspierały mnie i dodawały otuchy. Gdy tylko zaczęła się tworzyć wspólnota Rodziny bł. Edmunda, zachęcona przez siostry zaczęłam uczestniczyć w spotkaniach. Wspólna modlitwa, wsparcie duchowe to było to, co mi bardzo pomogło.”
- „Jestem dotknięta samotnością. Spotkania, wspólne modlitwy, rozważania dają mi dużo siły, a także pogłębiają moją miłość i otwarcie na potrzeby bliźniego.”
- „Kilka lat byłam sympatykiem. Zauważyłam, jak członkowie Rodziny Bł. Edmunda i Siostry stworzyły wspaniałą rodzinę, przez spotykanie się razem na wspólnych, comiesięcznych modlitwach i mszach św. w intencji Rodziny, jak cieszą się wspólnymi sukcesami, jak smucą się, gdy jest ciężko i jak pochylają się nad chorym. To tak, jakby te wszystkie wskazówki dostali od Ojca Założyciela. Wtedy zrozumiałam, że moje miejsce jest wśród nich, a oni mnie przyjęli jak kogoś bardzo bliskiego; jak swoją siostrę.”
- „Trwanie w tej wspólnocie już od kilku lat daje mi możliwość pogłębiania i kształtowania mojej wiary, innego spojrzenia na drugiego człowieka, uczenia się bycia razem, dzielenia się troskami, pomagania sobie nawzajem zarówno czynem jak i modlitwą, a także wspólnego radowania się.”
- „Przynależność do Rodziny Bł. Edmunda bardzo mnie ubogaca. Czytam biuletyn (Apostoł Miłosierdzia), raz w miesiącu uczestniczę we mszy św. zamawianej w intencjach wspólnoty Rodziny i Sióstr, po których chętnie uczestniczę w spotkaniach w klasztorze. Pełne wrażeń są również pielgrzymki śladami naszego ojca Edmunda. Miejsca, gdzie się urodził i żył, pozwalają mi odkrywać jego wielki charyzmat. Są to dla mnie niezapomniane chwile.”
- „Już od kilku lat słyszałam o wspólnocie, która istnieje w naszej parafii Dobrego Pasterza. Nie potrafiłam jednak podjąć ostatecznej decyzji, aby włączyć się w działalność tej grupy. Za namową moich koleżanek przyszłam na jedno ze spotkań. Radość, serdeczność, rozmodlenie i wspaniała atmosfera, jaka na nim panowała, zachęciła mnie do systematycznego udziału w spotkaniach.”
- „Nie od razu byłam przekonana, czy w tym zabieganym życiu codziennym będę mogła w pełni zaangażować się w to dzieło, ale po pewnym czasie, po przemyśleniu stwierdziłam, że spróbuję poświęcić małą cząstkę mojego wolnego czasu na czynienie dobra, co prawda drobnego, ale zawsze z serca. Ponieważ moi najbliżsi mieszkają daleko, pomyślałam, że stając się członkiem Edmundowej Rodziny, będę miała wokół siebie siostry i braci, z którymi będę mogła dzielić swoje troski i radości. Spotkania Rodziny Bł. Edmunda są dla mnie formą oderwania się od codziennych obowiązków, są też okazją do pogłębienia mojej wiary w oparciu o Pismo Święte, Katechizm Kościoła Katolickiego, dokumenty Kościoła oraz opracowania dotyczące Bł. Edmunda Bojanowskiego.
Jak widać z przedstawionych świadectw, przez spotkanie na naszej drodze Sióstr Służebniczek NMP czujemy się szczęśliwi i spełnieni w tym, co robimy i tworzymy. Błogosławiony Edmund Bojanowski, patron naszych sióstr – jest i dla nas wzorem realizacji Ewangelii w codziennym życiu, przez głębsze zjednoczenie z Bogiem na modlitwie i w czynieniu dobra.
Pragniemy, aby nasze świadectwa zachęciły innych do podjęcia decyzji o włączeniu się do Wspólnoty Rodziny Błogosławionego Edmunda Bojanowskiego.